در ماه مه 2001 ، سيارك موسوم به 1999 KW4 از فاصله 4.8 ميليون كيلومتري زمين عبور كرد. دانشمندان رادارها را به سوي آن نشانه گرفته و با اندازه گيري قدرت و زمان برگشت سيگنالها توانستند بسياري از خواص فيزيكي اين سیارک را محاسبه كنند.
تصويربرداري راداري نشان مي دهد كه قسمت بزرگتر كه آلفا ناميده مي شود حدود 1.5 كيلومتر پهنا دارد و اساسا توده شناوري از خرده سنگها است كه توسط جاذبه به هم نگه داشته شده اند. حدود 50 درصد از آلفا فضاي خالي مي باشد.قسمت كوچكتر بتا ناميده مي شود كه اندازه آن حدود يك ربع آلفا است و مانند بادام زميني كشيده است. بتا هر 17 ساعت و از فاصله حدود 2.5 كيلومتري يك بار به دور آلفا مي چرخد.
دانيل شيررز كه عضو گروه مطالعاتي از دانشگاه ميشيگان است مي گويد" اين دو بخش آنقدر به يكديگر نزديك هستند كه زمانيكه يكي از آنها مي چرخد (چرخش آن) باعث حركت ديگري مي شود. "جزئيات اين يافته ها كه در شماره ماه اكتبر 2006 مجله Science منتشر شدند نشان مي دهند كه آلفا با سرعت نزديك به خرد شدن مي چرخد. آلفا هر سه ساعت يك چرخ كامل مي زند. پژوهشگران مي گويند اگر اين قسمت با سرعت بيشتري مي چرخيد ، مواد از بخش استوائي آن به درون فضا پرتاب مي شدند.
دانشمندان بر اين باورند كه اين دو قسمت در گذشته متعلق به يك سیارک بزرگتر بودند كه طي يك گذر كه به شكل خطرناكي نزديك به زمين بود از هم جدا شدند. احتمال ديگري نيز وجود دارد: تابش خورشيد بر روي سیارک اصلي باعث شد كه اين سیارک (اصلي) آنقدر سريع بگردد كه باعث شكسته شدن آن شد. به دليل شكل ظاهري ناهمگون ، گاهي سیارکها مي توانند مانند بادبانهاي خورشيدي عمل كنند و نور خورشيد را به دام بياندازند همانطور كه قايقهاي بادي باد را گرفتار مي كنند. سیارک KW4 بعنوان يك سیارک بالقوه خطرناك طبقه بندي مي شود زيرا در مقايسه با سیارکهاي ديگر ، عبور آن نسبتا به زمين نزديك است. با اين حال ، شيررز مي گويد آخرين مشاهدات نشان مي دهند كه امكان برخورد اين سیارک به زمين طي 1.000 سال آينده وجود ندارد.
منبع : Space.com
نويسنده : فرشید کریمی