بر اساس گفته دانشمندان حیات در روی زمین در درون سوپ داغی از مواد شیمیایی بوجود آمده است. آیا این چنین سوپی در اطراف دیگر ستاره ها یعنی در سطح سیارات آنها وجود دارد؟ بر اساس یک مطالعه جدید توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر، سیاره های که بدور ستاره های سرد تر از خورشید ما در گردش اند شاید ترکیب متفاوتی از مواد شیمیایی بالقوه برای شکل گیری حیات در خود داشته باشند.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیترز در صفحه ی از مواد پیش سیاره ی (که در نهایت سیاره از آن تشکیل می شود) در اطراف ستاره های مختلف، به جستجوی یک نوع از مواد شیمیایی بنام سیانید هیدروژن گشتند. سیانید هیدروژن (hydrogen cyanide) ترکیبی از آدنین (نوعی بازپورین با فرمول c5h5n5) است که به مثابه عناصر اساسی DNA شمرده می شود. DNA در هر نوع موجود زنده در زمین نیز وجود دارد.
پژوهشگران مولکول های سیانید هیدروژن را در صفحه ای از مواد که به دور یک ستاره زرد شبیه خورشید ما در گردش بود، کشف نمودند، اما بدور ستاره های سرد تر و کوچکتر مانند "کوتوله نوع M" مایل به رنگ سرخ و "کوتوله خاکستری" معمول در سراسر کائنات چنین چیزی را نیافتند.
به گفته لاری پاسکوچی سرپرست این تحقیق از دانشگاه جون هاپکینز در بالتیمور امریکا " مواد شیمیایی اولیه به انواع مختلف در اطراف ستاره های سرد می تواند وجود داشته باشد". تحقیقات این گروه به تاریخ 10 اوریل در شماره جدید مجله اخترفیزیک به چاپ می رسد.
ستاره های جوان در داخل پیله ای از غبار و گرد متولد می شوند که این گرد و غبار بعدا بصورت صفحه بدور آن ستاره در گردش می افتد. گرد و غبار صفحه اطراف ستاره ها مواد خام یا اولیه برای تشکیل سیارات می باشند. دانشمندان فکر می کنند، مولکول هایی که شیره اولیه حیات را در زندگی ساخته بودند، حتمأ در داخل این گونه صفحه گرد و غبار شکل گرفته اند. به عقیده اکثر دانشمندان در زمان برخورد سیارک یا شهاب ها با زمین، مولکول های اولیه مانند آدنین بر سطح سیاره جوان ما در آن زمان ریخته است.
پاسکوچی می گوید، نظریه پیدایش حیات در زمین در اثر باریدن منابع عظیمی از مولکول ها در اثر برخورد اجرام با زمین، پذیرفتنی و قابل قبول است. اما ممکن است که چنین روش در سیارات بدور ستاره های دیگر اتفاق افتاده باشد؟ بخاطر یافتن پاسخ به این پرسش، پژوهشگران با کمک طیف نگار فراسرخ تلسکوپ فضایی اسپیتزر صفحات پیش سیاره ی اطراف 17 ستاره سرد و 44 ستاره شبیه خورشید را بررسی نمودند. (طیف نگار فراسرخ دستگاهی است که می تواند با شکستن نور یک جرم به طیف های مختلف نشانه های شیمیایی آن را آشکار سازد). همه ستاره ها در این آزمایش حدود 3 میلیون سال عمر دارند و این درست عمری است که سیارات در اطراف آنها شکل می گیرد. اخترشناسان بصورت خاص میزان سیانید هیدروژن را به مثابه مولکول اساسی و استیلن مورد جستجو قرار دادند.
آنها دریافتند که ستاره های سرد (کوتوله های نوع M و کوتوله های خاکستری) هیچ نشانه ای از سیانید هیدروژن ندارند، در حالیکه 30 درصد ستاره های شبیه خورشید دارای چنین مواد بودند. به گفته پاسکوچی نور فرابنفش که در اطراف ستاره های خورشید مانند زیاد است، نشانه سیانید هیدروژن به میزان بالا باشد.
یافته ها بر سیاراتی دلالت دارد که اخیرأ بدور ستاره های کوتوله نوع M کشف شده اند. بعضی از این سیارات می تواند نسخه بزرگتر زمین یا سوپر زمین باشند، اما تا کنون هیچ یک از آنها در زون یا منطقه حیات قرار نداشته اند. (فاصله مناسب یک سیاره از ستاره مادر که آب در سه حالت در آنجا پیدا می شود) اما اگر یک سیاره در چنین مکانی یا فاصله از ستاره مادر قرار داشته باشد، آیا می تواند برای شکل گیری حیات مناسب باشد؟
اخترشناسان فکر نمی کنند که کوتوله های M چنان انفجار قوی مغناطیسی داشته باشند که باعث اختلال و بر هم زدن شکل گیری حیات شوند. اما بر اساس نتایج جدید تلسکوپ ا سپیتزر، این سیارات ممکن سیانید هیدروژن نداشته باشند و در نهایت نتوانند بخشی از ما شوند.
به گفته دوگلاس هیدگینز – سرپرست علمی ا سپیتزر در مقر ناسا، هر چند دانشمندان می دانند که ماهیت آشفته خیلی از ستاره های سرد مشکل عظیمی را برای شکل گیری حیات بوجود بیاورند، اما نتیاج ما پرسش مهمتری را مطرح می کند و آن این است که: آیا منظومه های ستاره های سرد عناصر لازم برای شکل گیری حیات را در خود دارند؟ اگر پاسخ منفی باشد، در آنصورت شانسی برای شکل گیری حیات در اطراف ستاره های سرد وجود ندارد.
منبع : kabulsky.com