پروژه 300 میلیون پوندی سازمان فضایی اروپا با همکاری یک شرکت انگلیسی طی یک دوره 5 ساله برای مأموریتی هفت ساله اجرا شود. سازمان فضایی اروپا قرار دادی را با شرکت انگلیسی آستریوم امضا کرده تا این فضاپیما در سال 2017 به فضا پرتاب شود. این قرارداد یکی از بزرگترین قراردادهایی است که تاکنون میان انگلستان و سازمان فضایی اروپا مستقر در پاریس منعقد شده است.

مطالعه تأثیرات خورشید بر منظومه شمسی

این فضاپیمایی خورشیدی جزئیات خورشید را مورد مطالعه قرار می دهد و تأثیرات آن را روی منظومه شمسی بررسی می کند. این فضاپیما قرار است ابزاری برای اندازه گیری ذرات، میدانهای دید و امواج پلاسما را هنگام مشاهده سطح خورشید و اتمسفر خارجی آن حمل کند.

براساس گزارش تی جی دیلی، این فضاپیمای خورشیدی قرار است بیش از عطارد به خورشید نزدیک شود که این فاصله 42 میلیون کیلومتر تخمین زده شده است.

طرحهای مارپیچی آتشفشانی در سیاره زمین در کف اقیانوس آرام قابل مشاهده است، در حالی که این جریان گدازه ای در نقاط بسیاری در مریخ مشاهده شده است و هیچ کدام شباهتی به جریانهای گدازه ای که پیش از این مشاهده شده، ندارد.

آندرو رایان فارغ التحصیل دانشگاه ایالتی آریزونا که این جریانهای گدازه ای را در سطح مریخ مشاهده کرده در گفتگو با مجله ساینس اظهار داشت: از مشاهده این حلقه های مارپیچ مانند شگفت زده شدم.

صحبت از معدن‌کاوی سیارک‌ها به دوران ماموریت‌های آپولو باز می‌گردد؛ اما اکنون به لطف گروهی از کارآفرین‌های میلیاردر و یک صنعت فضایی تجاری در حال ظهور، این ایده مجددا مطرح شده است.

به گزارش نیوساینتیست، شرکت Planetary Resources (به معنای منابع سیاره‌ای) که به صورت رسمی دیروز در سیاتل اعلام وجود کرد، قصد دارد تا به معدن‌کاوی در سیارک‌های نزدیک زمین برای استخراج فلزات باارزش و گران‌قیمت آنها بپردازد. اریک اندرسون، از بنیان‌گذاران شرکت می‌گوید: «منابع زمین در مقایسه با ثروت و دارایی منظومه شمسی محدود و رنگ پریده است.»

اشیاء اسرار آمیزی که حلقه های اطراف زحل را تشکیل داده 6 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند اما رد آنها به 177 کیلومتر می رسد. این اشیاء گلوله های برفی هستند که توسط برخی از 60 قمر زحل چون پرومتئوس ایجاد می شوند. این گلوله های برفی درحال فرورفتن به داخل حلقه F زحل به عنوان بیرونی ترین حلقه اصلی زحل با شعاع 140هزار متری تصویر برداری شده اند.

یک گروه از دانشمندان قرار است از طرحهای ماجراجویی جدید فضایی حمایت کنند که این طرحها مورد حمایت جیمز کامرون کارگردان هالیوودی و مدیران بزرگ گوگل چون اریک اشمیت و رام شریرام و همچنین چارلز سیمونی از مدیران سابق مایکروسافت قرار دارد.

جزئیات این مأموریت فضایی قرار است روز سه شنبه 5 اردیبهشت ماه از سوی شرکت منابع سیاره ای اعلام شود. این طرح طی یک نشست خبری در موزه پرواز سیاتل اعلام می شود و به صورت آنلاین نیز ارائه خواهد شد.

حفاری برای یافتن منابع طبیعی در فضا با هدف فروش این مواد خام به دست آمده از خرده سیاره ها و افزودن تریلیونها دلار به تولید ناخالص ملی صورت می گیرد.

به گزارش پاپ‌ساینس، قبل از هر چیز بسیار مهم است که درک کنید مهبانگ انفجاری از ماده به درون فضای خالی نبود، بلکه مهبانگ انبساط سریع خود فضا بود. این بدان معناست که هر نقطه‌ای در جهان می‌تواند مرکز آن باشد. جهان را سطح یک بادکنک خالی در نظر بگیرید که نقطه‌هایی روی آن قرار دارد. این نقاط نماینده خوشه‌های کهکشانی هستند. زمانی‌که بادکنک باد می‌شود، هر نقطه از سایر نقاط دورتر می‌شود. مانند سایر جهان، فضای بین خوشه‌های کهکشانی، با شتاب فزاینده‌ای منبسط می‌شود (اگرچه گرانش باعث می‌شود خوشه‌های کهکشانی اندازه خود را حفظ کنند).

شرکت Planetary Resources سازمان مرموزی است که سرمایه‌گذاران آن گروهی از معروف‌ترین انسان‌های کره زمین در حال حاضر هستند: مدیران اجرایی گوگل، لری پیج و اریک اشمیت؛ فضانورد و مدیر ارشد سابق مایکروسافت، چارلز سیمونی؛ کارگردان معروف سینما، جیمز کامرون؛ مشهورترین فرد دنیای سفرهای فضایی خصوصی و بنیانگذار بنیاد ایکس پرایز، پیتر دیامندیس؛ و سرمایه‌دار مشهور آمریکایی، راس پرات (پسر). این شرکت اعلام کرده است طی همین هفته قصد دارد تا جزئیات بیشتری را در خصوص پروژه خود رسانه‌ای کند.

نتایج تحقیقات انجام شده از سوی گروهی که ریاست آن را کریستین مونی بدین، فضانورد دانشگاه کانسپسیون شیلی، در رابطه با مفقود شدن ماده تاریک در اطراف خورشید می تواند برای افرادی که استدلال می کنند ماده تاریک به عنوان یک ماده غیرقابل رویت تنها یک توهم و خیال است جالب باشد.

کریستین مونی بدین اظهار داشت: این تحقیقات نشان دهنده عدم وجود ماده تاریک نیست، اما این ماده در محلی که ما انتظار داشتیم و به آن نیاز داشتیم نیست.

حتی ذرات ماده تاریک را نمی توان با ابزارهای موجود تشخیص داد، دانشمندان اعتقاد دارند که این ماده براساس تأثیر گرانشی که برماده قابل رویت چون کهکشانها و خوشه های کهکشانی دارد، یک چهارم از جهان را تشکیل داده است.

ماده تاریک از زمان کشف در دهه 1930، به موضوع مهم شکل گیری نظریات کهکشانی تبدیل شده که براساس آن کارکرد ماده تاریک چنین تعریف می شود که این ماده به عنوان نوع چارچوب نامرئی است که ماده عادی از نظر گرانشی با آن ترکیب می شود تا ستاره ها و اجسام بزرگتر را تشکیل دهند.

دانشمندان سازمان رصد دینامیک خورشید که از سازمانهای ناسا محسوب می شود این تصاویر را با جمله " انفجار بزرگ اکنون در خورشید رخ می دهد" منتشر کرده اند.

ناسا اعلام کرد: تشعشعات یا فوران های خورشیدی انفجارهای بزرگی هستند که در سطح خورشید صورت می گیرد که میزان گرمای آن به میلیونها درجه می رسد و انرژی حاصل از آن به اندازه یک میلیارد مگاتن تی ان تی است.

مقامات سازمان رصد دینامیک خورشیدی اظهار داشتند: این تشعشات انفجاری در امتداد لبه شرقی خورشید رخ داد و طی آن میزان قابل توجهی از پلاسمای خورشیدی از آن خارج شد.

فضانوردها قدرت تشعشع خورشیدی را با سه حرف C، M و X بیان می کنند. تشعشعات کلاس C ضعیف ترین رویدادها، طوفانهای کلاس X قوی ترین انفجارهای خورشیدی هستند و تشعشع دیروز به عنوان کلاس M ثبت شده که در اندازه متوسط قرار می گیرد.

 از زمانی‌که کاوشگر وایکینگ در سال 1976 / 1355 به مریخ رفت، ناسا چندین کاوشگر، فرودگر و مریخ‌نورد دیگر را به سطح این سیاره فرستاده است تا به مطالعه ساختار سیاره و جستجو برای نشانه‌های حیات میکروبی بپردازند. اما این امکان وجود دارد که نشانه‌های حیات تمام این سال‌ها در داده‌های وایکینگ پنهان بوده باشد. تحلیل جدید داده‌های جمع‌آوری شده توسط کاوشگرهای وایکینگ 1 و 2 نشان می‌دهد که این ماموریت‌ها بیش از سه دهه پیش مدارکی از حیات میکروبی را یافته است.