از میان کشفیات جدید فضاپیمای کاسینی در حین بررسی پدیده اکوئینوکس (نقطه اعتدال شب و روز) زحل، یک شبه قمر جدید و ساختارهای عمودی جدید گنجینه های با ارزشی هستند که به چشم می خورند.
اکوئینوکس یا نقطه اعتدالیه شب و روز پدید ای است که سالانه دو بار رخ می دهد و زمان آن هنگامی است که خورشید مستقیماً بالای خط استوای یک سیاره قرار می گیرد. در مورد زحل، این پدیده در هر 15 سال زمینی اتفاق می افتد. توضیحات روشن و بدیع هندسی باعث شد تا جزئیات بی سابقه ای از آن شناسایی شود. همانطور که زحل به پدیده اعتدالی 11 آگوست وارد می شود زاویه تابش خورشید به حلقه صاف پایینی موجب می شود ساختارهای خارج از سطح، سایه های بلندی ایجاد کنند که حتی تا بیش از وسعت و پهنای حلقه ها نیز کشیده می شود؛ در نتیجه شناسایی آنها را آسان می سازد.
در طول دوره اعتدالیه ساختارهای ظریف عمودی در حلقه F سایه های بلندی را ایجاد می کنند. این پدیده در نتیجه برخی حالت های خاص هندسی به وجود می آید. اعتبار تصویر: ناسا/آزمایشگاه JPL/انستیتو علوم فضایی
در میان غنائم به دست آمده از آخرین اطلاعات، یک شبه قمر (یا قمر کوچک) (moonlet) در حلقه B زحل شناسایی شده. این شبه قمر در فاصله 480 کیلومتری لبه خارجی حلقه به سمت داخل قرار گرفته است؛ حضور آن با سایه بلند 41 کیلومتری اش که بر روی حلقه افتاده بود شناسایی شد. با توجه به طول سایه چنین می توان نتیجه گرفت که این قمر تقریباً 400 متر عرض داشته و در ارتفاع 200 متری بالی سطح صاف حلقه در حال چرخش است.
این جسم مرموز سایه ای ایجاد کرده که از حلقه F تا حلقه A کشیده شده است. اعتبار تصویر: ناسا/آزمایشگاه JPL/انستیتو علوم فضایی.
کاسینی همچنین یک سری تصاویری تهیه نموده که سایه های به وجود آمده توسط ساختارهای عمودی موجود در خارجی ترین حلقه F را آشکار ساخته است. در یکی از این تصاویر سایه ایجاد شده از عرض Roche Division (شکافی که حلقه های A و F را از هم جدا می کند) عبور کرده و تا حلقه A امتداد یافته است.
تیم کاسینی در تلاشند تا منشاء این ساختارهارا بفهمند و بدون شک ساختارهای بسیار دیگیری در روزهای آتی شناسایی خواهد شد.
منبع : سایت نجوم ایران
ترجمه نعیمه موحدی از سایت ستاره شناسی astronomynow.com